За што, Павел, я Вас паважаю, што Вы можаце прызнаваць свае памылкі або недарэчнасці, не адразу, цяжка, павольна і г.д.
Але колькі часу я змарнаваў на тое, каб Вы іх прызналі ў гэтым пэўным выпадку.
Дарэчы гэта, Павел, Ваша асаблівасць. Для Вас вялікая праблема - Ваша духоўнае жыццё і Вы шукаеце сабе духоўна вопытных людзей, хаця самі сабе супярэчыце, цытуючы Псалтыр (не спадзявайся на князёў і на сыноў чалавечых ). Зразумейце, я потым напішу, калі будзе жаданне і магчымасць, што духоўная вопытнасць ў адных момантах, можа суправаджацца поўнай слепатой у іншых выпадках.
Гэта праблема абмежаванняў нашай кампетэнтнасці. Для вернікаў (асабліва якія цытуюць словы ап. Паўла, што духоўныя могуць судзіць аба ўсім) - гэта вельмі часта вялікая спакуса. Некампетэнтны, не разумею, не разбіраўся - але ж я духоўны і потым зноў - дзень добры, Памяркоўны:)
Гэта Ваш выпадак.
І калі мадэратары "вменяемы и признают свои неточности и некорректности", то хто растлумачыць мне прычыны выдалення часткі допісу, дзе, дарэчы, тычылася Вас. Чарговы раз пытаю, проста цікавыя матывы, бо інакш гэта вельмі цікавае абмеркаванне, калі нешта з ўдзельнікаў, якому паказваюць на недарэчнасць, мае магчымасць правіць іншага.



Павел, мне здаецца, што тыя два мадэратары, якія засталіся, выказваюцца так, што гэта не "своё частное мнение", а, як мінімум, Божая ісціна і догма Сабору. Глядзіце мае парэднія допісы пра магчымасць выкарыстоўваць думку пр. Феафлакта Балгарскага да сучаснасці і адпаведную рэакцыю суразмоўцы аб маім "паверхнасным" веданні гісторыі.
Можа, каб думкі выказваліся, як "своё частное мнение", то стаўленне было іншае.
Я лічу, што Генадзь, а магчыма і Вы, зрабілі ўсё, каб тут не было дынамічнага абмеркавання, бо гэта патрабуе прызнання за іншым магчымасці быць правым, адмовы ад выкарыстання патрабаванняў ад духоўнасці суразмоўцы. І як вынік форум пакінула шмат цікавых субяседнікаў, праваслаўнасць якіх звычайна не вызывала ні ў кога сумневаў, але якіх проста дастала цэнзураванне з боку іншых субяседнікаў. Калі субяседнік не чуе цябе, зачым падымаць сабе нервы.
Ну давайце глядзець праўдзе ў вочы - не форум прачнуўся, а Памяркоўны ў традыцыйнай для яго манеры яго разбудзіў. Статыстыкі ў мяне няма, але думаю, колькасць наведвальнікаў, якія жадалі прачытаць мае допісы, была даволі вялікая. Павел, я - брэнд і мае допісы чытаюць.
Вы можаце зрабіць так? я магу, але зноў пакіну хутка, працуйце без мяне, падтрымлівайце дынамічнасць форума.



Не, не смяротны грэх, праўда з погляду Генадзя, што разумею ў грахах:). Грэх - той тон, у якім гэта было выказана, і грэх - тое, што абвінавачванне было зроблена без належнага разумення праблемы.
Ну патроху будзем разбірацца.
И другое дело наше время, предшествующее последним временам
Ин. 2:18 Дети! последнее время. И как вы слышали, что придет антихрист, и теперь появилось много антихристов, то мы и познаём из того, что последнее время.
Апошні час, Павел, заўсёды. І ніхто не ведае, калі і як. Памыліліся Вы трохі.
Давайце растлумачу логіку Осіпава, потым праверыце пры жаданні.
Калі хрысцілі Вас, а гэта было гадоў не меньш чым 40 таму (я магу памыляцца) быў СССР. На Віцебшчыне патрабавалі пашпарт і рэгістравалі, што потым станавілася вядома органам. Таму нашы хрысціліся, каму што было бліжэй Расія, Латвія, Літва. Звычайна ранкам садзіліся на аўтобус / цягнік, ехалі, прыходзілі да святара, які ведаючы сітуацыю, хрысціў хутка (да адваротнага маршрута) і таемна.
Ну дзе бацькі ў СССР маглі што ведаць пра Бога, прынеслі дзіця і дзякуй Богу, і таму святар, які б патрабаваў асэнсаванага ведання сваей веры, мог проста зрабіць так, што такі чалавек мог застацца нехрышчоным.
Осіпаў чытае лекцыі зараз і цяперашнім святарам. Зараз сітуацыя іншая, калі жадаеш ведаць - заўсёды знойдзеш інфармацыю. Праўда і зараз сітуацыі бываюць смешныя да слёз. Апошнія прыклады. Што цяжка зараз знайсці тэкст Сімвала Веры. Ці цяжка знайсці адэкватную літэратуру, дык не ўсё жадаем да "духоўных" людзей. З аднога боку, сфармуляваў пытанне - атрымаў адказ і не перашкаджай чалавеку, выконвай, што ён параіў. Але людзі лезуць да "духоўных", каб часта з імі паразмаўляць, і час марнуюць (чужы) і гардыню правакуюць (вось які я духоўны - у мяне парады просяць. Выгнаў з кабінету пэўны час назад аднога былога супрацоўніка і нават электронны адрас патавіў як спам. Надаеў у яго не было сяброў і ён заходзіў да мяне паразмаўляць, на жыццё паскардзіцца, а на е-мейл пачаў слаць пэўныя спасылкі, потым патрабуючы маіх думак. Выгнаў груба, каб час не марнаваў). Можа проста паразмаўляць не з кім, вось і шукаеце "больш духоўных асоб".
Ладна гэта лірыка.
Заўважце зараз амаль што любы прыход праводзіць пэўную катэхізацыю, хаця б у выглядзе субяседвання з бацькамі і хроснымі. Празда да каталіцкага катэхуміната, які цягнецца каля месяцу, праваслаўным яшчэ далёка. Але ёсць тэндэнцыя. І калі такая сітуацыя будзе працягвацца будуць прынятыя пэўныя рэкамендацыі аб мінімальным узроўню ведаў бацькоў і хросных.
І калі святар адмовіць бацькам і хросным у хрышчэнні дзіцяці зараз па матывах недастатковых ведаў, гэта пераадольваецца максімум за тыдзень. І ў наступную нядзелю - шчаслівыя хрысціны. Вы ніколі не сустракалі сітуацыі, калі пэўныя святары не заўсёды дапускаюць спавядальнікаў да Чашы, калі імі зроблены пэўны вялікі грэх. Накладалі пэўную епітым'ю. Вось і тут такая ж сітуацыя. Прафесар дае парады святарам не хрысціць абы каго, а патрабаваць асэнсаванага выбару. Гэта па аналогіі, памятаеце ап. Павел раіць Цімафею не ўскладаць ні на кога рук паспешна. Тая ж сітуацыя - спачатку вера, потым Хрост. З дзецьмі сітуацыя іншая - іх хрэсцяць па веры бацькоў і хросных. Інакш можа быць і жудасная сітуацыя, якая адбылася з маім адным знаемым. Запрасіў сябра быць хросным, той згадзіўся і стаў, а потым высветлілася, што сам хрышчоным ня быў. Хто будзе несці адказнасць за гэты выпадак. А так святар павінен праверыць, і магчыма параіць бацькам замяніць хросных на больш кампетэнтных у веры асоб.
Зразумела, сумневы ёсць?

Цяпер яшчэ адна заўвага.

Паша, выбачай за такі зварот, ну гэта ж звычайны ідыятызм.
Ёсць дагматыка і ёсць практычнае жыццё. І за дагматыку Айцы клалі сваё жыццё, збіраліся Саборы, узнікалі ерасі. Фарміраваўся Сімвал Веры, за йоту людзі маглі забіць адзін другога.
Догма - гэта мяжа, выйдзеш за якую і ўпадзеш у ерась, і загінеш. І святароў трэба вучыць дагматычнаму або асноўнаму багаслоўю, каб ведалі веру, каб маглі палемізаваць з іншымі, каб маглі навучыць. Але яшчэ есць і сатэрыялогія, і пастырскае, і маральнаснае, і аскетычнае багаслоўе, якое вучыць таму, як трэба выратоўвацца самому і як арганізоўваць выратаванне іншых.
Павел, здаецца, што Вашы веды ў галіне веры вельмі аднабаковыя. Практычнае духоўнае жыцце ідзе ў межах догмы. Праўда нашы людзі, курахкалюбы, не любяць вучыцца, не любяць павышаць свой узровень дадатковымі ведамі, бо гэта цяжка, лягчэй нейкі палітызаваны лісток прачытаць, ды з "духоўнымі" папляткарыць і чарку выпіць пад выглядам духоўнай размовы, ды яшчэ і паасуджаць "звышразумных".
Вы з чымсці не згодны?
Тады проста пытайцеся, растлумачу, абараню аўтарытэт прафесара, я і так змарнаваў шмат часу на змаганне з звышдухоўнымі мадэратарамі і іх прыватнымі думкамі. Будзем лічыць, што свой ліміт я выбраў.
А вось наконт выдалення - адкажыце, калі ласка.

Администрированием и темы, и форума занимается Геннадий. Делает он это так, как считает нужным. Пишите на модераторский ящик или ему в личку, если есть какие-то вопросы.

_________________
Время нашей жизни бесценно: в это время мы решаем нашу вечную участь. (святитель Игнатий Брянчаннинов)

дзякуй, пытанне знятае. Я так фактычна і думаў, значыць з тым пытаннем, якое мяне раней турбавала, адказ будзе такі.
Что форум - гэта адзінасобная вотчына Генадзя.



Некалькі зноў заўваг.
1. Есць такі храналагічны метад, дык вось, трэба успомніць першым кінуў камень у Осіпава. А Памяркоўны гэты камень перахапіў, выступіўшы ў абарону прафесара, так сказаць, высокім стылем, прыняў ганьбу на сябе. Гэта наконт камня:)
2. Ну чаму маці Наценькі неразумная, толькі таму, што яна жанчына. Дык цёткі тут паказалі клас духоўнасці;
3. Як напісана, ад слоў сваіх апраўдаешся, і ад слоў сваіх асудзішся. Таму за кожнае слова чалавек дасць адказ на Страшным Судзе. І не мне, знешнему, напамінаць Вам аб гэтых словах. Мне прыемна, што пэўнымі высілкамі, асуджэнне Осіпава як патэнцыйнага прарока было зведзена на абмеркаванне таго, як пэўныя удзельнікі разумеюць яго творы і месца багаслоўскіх даследванняў і твораў у жыцці вернікаў.

Повторяю, в вопросе о крещении я не согласен с Осиповым. Остальное сейчас не обсуждаем.
А Осипов претендует распоряжаться моей судьбой! И не только моей, но и многих других младенцев.
Вы меня не убедили. Оскорбления - не аргументы. Другие непродуманные мои фразы, к которым вы прицепились, не имеют отношения к моему этому высказыванию.
И я повторяю свой вопрос: он что пророк?
И привожу ещё раз фразу "Не надейся на князя и сына человеческого, в нём же несть спасения".
Об остальном же наследии Осипова сейчас не готов говорить. Да и нет смысла. И так понятна его ценность.

_________________
Время нашей жизни бесценно: в это время мы решаем нашу вечную участь. (святитель Игнатий Брянчаннинов)

На этом я прекращаю обсуждение т.к. стороны высказались. Осталось осмыслить позиции.

_________________
Время нашей жизни бесценно: в это время мы решаем нашу вечную участь. (святитель Игнатий Брянчаннинов)

Ещё раз повторяю: это моё личное мнение, не прихода, и не администрации форума. Модерированием я сейчас не занимаюсь. Этим занимается Геннадий.

С уважением. П.К.

_________________
Время нашей жизни бесценно: в это время мы решаем нашу вечную участь. (святитель Игнатий Брянчаннинов)

PS Я беру тайм-аут, т.к. не хочу участвовать в обсуждении по схеме: "Дурак! Сам дурак!"

_________________
Время нашей жизни бесценно: в это время мы решаем нашу вечную участь. (святитель Игнатий Брянчаннинов)

И последнее.
Ту свою фразу, на основании которой вы обвиняете меня в отрицании необходимости изучения догматики, я подкорректировал. То, что там было пропущено мною в спешке, я выделил красным цветом. Конечно, легче обрушиться с обвинениями в ереси и оскорблениями, чем спокойно (а может даже с христианской любовью) уточнить, что ваш собеседник имел ввиду. И самое удивительное, что зная меня уже не один год, вы считаете, что я отрицаю догматику, Символ Веры, учение о Пресвятой Троице. В общем на форуме Вами был изобличён, как минимум сектант (отрицающий догматику), который вкрался и вошёл в доверие в приходе.
Так в 1937 году изобличались враги народа
Думаю, Вы заслуживаете медаль за обличение врагов веры.
Помните, когда-то медалью наградили меня Вы.
Теперь я Вам её возвращаю.

С уважением и любовью во Христе. Искренне Ваш. П.К.

_________________
Время нашей жизни бесценно: в это время мы решаем нашу вечную участь. (святитель Игнатий Брянчаннинов)

Тайм-аут гэта добра. Я таксама яго вазьму.
Дурнем я Вас не называў, а вось пэўныя моманты способу вядзення дыскусій мне не падабаюцца.

Осіпаў не прарок, калі браць глабальна. У гэтым кантэксце я з Вамі згодны, а вось у тым кантэксце, у якім гэты было выказана першапачаткова, - не. Кантэкст у якім была выказана прэтэнзія да Осіпава быў звязаны з "чыпізацыяй" і Вы яго знялі. Дык чаму зноў вяртацца да гэтага.

На людзей нельга спадзявацца, згодны. Толькі што тады за патрабаванні аб неабходнасці слухацца больш духоўных асоб, яны, што не людзі, або пераадолелі ўсе грахі і нават анёлы.

Вас не ўпэўніла мае тлумачэнне - Ваша права, значыць я нне знайшоў тых слоў, тх прыкладаў, ці Вы проста не хацелі слухаць. Я сваю ролю выканаў - давеў, магчыма давёў кепска, гэта потым адкажу там Дзе і Каму трэба.
Толькі каб высветліць рэальна праблему - разбярыцеся, знайдзіце. Пад час тайм-аута вырашыце гэта, а потым давядзіце. Або, маўляў, я ведаю аргументацыю Осіпава і з ей не згодны па такіх-та падставах, або я змяніў сваю пазіцыю і г.д.

Растлумачу Вам, чаму звароты ў такім тоне. Чалавек, які пытае амаль што любога суразмоўцу аб яго духоўным жыцці, не павінен выкарыстоўваць непрадуманыя допісы і словы. Ваша духоўнае жыцце не павінна Вам гэтага дазваляць. Вы павінны быць эталонам і ўзорам ва ўсім, або не пытацца аб такіх момантах.
І калі звяртаюцца з рэальна духоўнымі пытаннямі, а два апошніх былі такімі (пра маці і пра праблемы з мужам), то спрабаваць рэальна дапамагчы.
Вось чалавек размаўляе пра духоўнасць, дае парады як яе весці, і тут да яго звяртаюцца, і які вынік ...
Можа лепш памаўчаць або выбраць іншую форму размовы, каб Вашыя магчымыя праколы не клаліся на Царкву цалкам.
Падумайце аб гэтым таксама.

Наконт карэкціроўкі. Гэта добра, калі Вы гэта зрабілі.
У ерасі я Вас не абвінавачваў, тут не перасоўвайце, а судзіў па допісу, з якога склалася пэўнае ўражанне. Гэта агульны прыклад. Калі нехта з незацікаўленых асоб выкажа думку, што я папракнуў Вас у ерасі - выкрэслю.
Памятаеце, ў чым застану, у тым і сужу. Гэта не мае словы і прымаць на сябе я іх не збіраюся. Але калі мы нешта пішам, мы павінны адказваць за свае словы. Цалкам. Каб потым не саромецца сваёй недасканаласці, і не прасіць прабачэння, маўляў, я не тое меў на ўвазе.

Праблема, Павел, у тым, што шмат хто з людзей не разумеюць складанасць жыцця і межы сваёй кампетэнцыі і адэкватнасці пэўный сітуацый.
Ніхто не спрачаецца з тым, што будзе добра мець у якасці старэйшага сябра - духоўна вопытную асобу, і навучыцца можна ад любога чалавека, і кожны чалавек, калі браць Вашу ўлюбеную тэму, не дарма пападаецца на нашым шляху, бо ёсць пэўны Божы Промысл.
Але наяўнасць такога вопытнага чалавека не здымае з чалавека адказнасць за свае ўчынкі, адказнасць за вывучэнне асноў веры, за здольнасць у межах сваей кампетэнтнасці і талентаў сведчыць аб Богу.
Але, і гэта мая пазіцыя, да людзей трэба ставіцца асцярожна - Ваша цытата з Псалтыры, значыць і дарадчыка трэба выбіраць асцярожна, бо інакш можна і ў пячоры папасць, і душу згубіць.
Наяўнасць адпаведнай адукацыі - не гарантыя вернага выратавання. І Юліян Адступнік, і шматлікія семінарысты - ревалюцыянеры - гэтаму добрыя прыклады.

Наконт хрысціянскай любові. Ну якая ж хрысціянская любоў можа быць у знешняга, у тога, як лічыць Генадзь і іншыя больш духоўна вопытныя асобы, якія ніколі не памыляюцца .
Вы ад мяне патрабуеце нечага звыш маіх сіл .
Гэта сумны жарт. А цяпер сур'езна - некалькі маіх апошніх асабістых лістоў да Вас - гэта спроба мякка і карэктна паказаць, тое ў Вашай манеры весці дыскусію, што можа прывесці да негатыўных наступстваў.
Перачытайце Ваш адказ.
Ці з хрысціянскім стаўленнем быў напісаны той допіс і іншыя, на якія я даў першапачатковы каментарый.
Затое мой традыцыйны стыль: жостка, агрэсіўна, з каментарам ўсіх недарэчнасцяў - адразу аказаўся эфектыўным. Медаль, Павел, я не зарабіў - падстаў няма. А былыя заслугі пры неабходнасці - успомніце лёс Апалінарыя Лаадзікійскага, цудоўнага хрысціянскага багаслова 4 ст., творы якога потым падпісваліся іншымі іменамі. Гэта наконт майго ведання гісторыі.
Хаця разумею, што той іканастас, які я Вам навесіў, магчыма бянтэжыць. Прычым навесіў за справу. Пазнаю і помню тога Паўла, ен невельмі змяніўся, проста стаў больш разважлівым. Але заўсёды кідаецца на абарону Царквы, або таго, што лічыць Царквой. Праўда вельмі часта Царква аказваецца сваім прыходам, думкамі духоўна блізкіх асоб і сяброў і уласнымі перакананнямі.

Мне не дастаўляе, Павел, задавальнення весьці гэтыя размовы. Не карысна для душэўнага стану. Але калі гэта трэба для справы, як Вы ведаеце, я магу рабіць тое, што мне не падабаецца, быць аб'ектам крытыкі і знявагі.
Таму, пад час тайм-ауту паспрабуйце разабрацца, што ў маіх словах вызвала рэзкі пратэст, і чаму, на які мазоль я наступіў, у якое балючае месца ткнуў і чаму яно баліць.
Можа трэба вучыцца слухаць іншых. Паслухалі б раней, і гэтага б не было.

З павагай і спадзяваннем, што мне больш не прыдзецца выкарыстоўваць сваю традыцыйную, але такую эфектыўную манеру.
А з Осіпавым разбярыцеся і потым адпішыцеся. І пытанне будзе знятае. Вы разумны чалавек і здольны прымаць аргументы, або знаходзіць контраргументы.

Прабачце, Пямяркоуны, але нешта вы занадта крутаватую страву прыгатавалi з ледзь не юроцства ды самапрызначэння "зоркай". Калi ласка, не крыудуйце, гэта толькi як для мяне, IМХО. (Магчыма, людзi рэагуць найперш на любую неабыякавасць да лёса форума i сутнасцi блiзкiх iм пытанняу?)

Якраз добра можна зразумець магчымыя вытокi вашай эмацыйнасцi. Я таксама лiчу, што форум можа быць зручным месцам для сустрэч людзей розных поглядау i нават вер (куды больш, чым, напрыклад, храм - зноу выбачаюся, IМХО). Нехта лiча iнакш - што зробiш?

Высокая колькасць наведвальнiкау - не у якiм разе не мэта, а рэальнае адлюстраванне цiкаунасцi да рэсурса. Калi яна менее, гэта не гора, але пэуны iндыкатар i падстава падумаць, цi правiльна усё робiцца? Што усе менш тых, хто хоча нечым падзялiцца. Магчыма, i выдаляючы са свайго жыцця частку праваслаунай веры. Бо блiзкiх людзей увогуле мала, а па пытаннях веры не з кожным нават блiзкiм сябрам i родным можна пагаварыць. Не у кожнага ёсць магчымасць, хто адчувае у гэтым патрэбу, выбiраць i наведваць, напрыклад, праваслауныя гурткi. Форум можа быць адной з такiх пляцовак.

Але, магчыма, мэты iснаванння i рэгулявання форуму, як ён бачыцца некаму, цалкам дасягнуты? Нiякавата, калi гэта сапрауды так.


Прабачце, але як гэта трэба зараз успрымаць, калi раней за выказванне сугучных думак посты выдалялiся (магчыма, i тэмы)?

Не падпiшусь пад кожным словам, але пэуны сэнс у гэтым бачны.

P. S. Не здзiулюся, калi найбольшую карысць нашай жанчыне прынясуць словы малiтвы Багародзiце. Жадаю вам шчасця, сiлы, мудрасцi, суцяшэння i Божай дапамогi у пераадоленнi жыццёвых цяжкасцяу! Памятайце, з Богам усё магчыма!

_________________
"Всё всегда заканчивается хорошо. Если всё заканчивается плохо, значит, это ещё не конец".(П. Коэлью).

Отступлю здесь от правил форума, оставлю обсуждение модерации в открытом форуме, и тогда тоже скажу несколько слов. Нужно сказать, что "динамизм обсуждения" не является главной задачей существования нашего форума, главной задачей является скорее качество обуждения и его компетентность с церковной (духовной) точки зрения. И в этом смысле должен сказать, что до последнего появления Помярковного статистика посещения форума была очень высока, у нас давно не было такой статистики. Появление Помярковного в последнем обсуждении в теме "ВОПРОС К СВЯЩЕННИКУ" явно спровоцировало очередную склоку, которую конечно же не нужно путать с "динамичным обсуждением". И администрация форума это конечно отмечает, и отношение к Помярковному будет соответствующее. Кстати подмечено, и не одним мной, что когда на форуме появляются сообщения о России (не только без какого то ни было малейшего умаления или уничижения Беларуси, но скорее наоборот), о значении России для мирового Православия, а значит, по нашему мнению и для судеб всего мира, тогда "помярковного" Помярковного просто начинает корёжить, он начинает взвинчивать ситуацию, писать разную чепуху, порой не относящуюся к обсуждаемому вопросу, а имеющему цель прекратить нормальное обсуждение и перевести его в разряд хаоса. И кстати сказать, по этой причине "крутит" не только его одного, поэтому в задачу модерации невольно начинает входить задача ограждения от такого "брэндового" кручения наш форум. Если кто и ушел по какой-то причине, - думаю в этом нет никакой трагедии, если кто-то найдет себе место общения по своим интересам, все люди разные, и могут приходить к одному и тому же, если захотят, разными путями в разное время, а для нас, повторюсь, "динамика обсуждения" не является самоцелью функциорирования форума. Статистика которого, снова повторюсь, до самого последнего времени была очень высока. И мы будем делать все от нас зависящее, чтобы как можно большее число людей могло приходить на наш форум, читать его, начинать принимать участие в нем, набираться опыта нормального общения, привносить что-то хорошее, позитивное, созидательное на наш форум, и самим что-то брать из него для себя.

Янина, если Вы смотрели эти видео, то слышали, что А.И. Осипов прямо говорит о том, что чипирование - это устроение такого жесткого рабства, которого еще не было на Земле. При прошлом рабовладельческом строе "рабы могли договориться, могли убежать",- говорит Алексей Ильич, а после чипирования - всё, человек полностью становится под чьим то контролем. Т.е. А.И. Осипов прямо говорит об опасности чипирования нашего народа, если такое произойдет, и в этом смысле мама Натеньки очень даже права. Другое дело, что Натенькина мама, судя как я ее понял, не совсем понимает как нужно бороться с таким возможным развитием событий, отношение к которым у Натенькиной мамы вполне адекватное, - нам должно быть действительно страшно хотя бы за наших детей, если их постигнет такая участь - жить при чипированном обществе. Мама Натеньки накручивает Натеньку, чем делу конечно же не только не поможешь, но можешь даже навредить, и именно в этом просьба Натеньки - помочь разобраться в сплетениях вопроса, распутать его, и помочь принять верное направление мыслей и деятельности. О деятельности проф. А.И. Осипов тоже говорит, только в другом видео, - он говорит о духовной брани, о нашей жизни, которую мы должны строить по понятиям Духа, а не по понятиям мира сего с его "строго научным подходом". Вот это - да, этому нужно учиться, и, если того потребуют обстоятельства жизни, - разъяснять это нашим родителям, детям, родственникам, друзьям, сослуживцам, и всем, с кем соприкоснет нас Господь в Своем Промысле.

Дарэчы, Гена, у перанесеных допісах, ёсць фрагмент, дзе я задаю пытанне, гэта значыць знаходжуся ў прававым полі адпаведнай галінкі.
Або Памяркоўны не мае права на карэктнае стаўленне да яго праблем?
Павел хацеў аб мяне, знешняга, хрысціянскага стаўлення да яго пэўных памылак, дык чаму ж Вам не праявіць свае духоўнае разуменне праблемы і не вярнуць адпаведныя допісы туды, дзе яны былі па тэме. І мякка, па-хрысціянску, без абвінавачванняў у бесоўскай апантанасці (калі зыходзіць з дагматыкі і допісаў Паўла, то ўсе людзі пад грахом і апантаныя бесам, ну акрамя Вас, без сумневу) - гэтыя допісы пакінуць на месцы.
Я канешне магу сам капіраваць, але праявіце мадэратаскія здольнасці.

[b]Залатыя словы. [/b]
Цяпер вяртаемся да моманту майго з'яўлення і чытаем, які быў першапачатковы адказ, на які я зрэагаваў.
Потым падводзім вынік таго, як пасля гэтага было разгледжана гэтае пытанне.
Дык вось каб так было зроблена адразу - падстаў для маёй рэакцыі не было б.