Члены мінскага брацтва Уладзіміра Хіраска з падлеткамі з Дзіцячага дома №5 здзейснілі двухдзённы паход

images/2019/bratstva_2019_Jun_11_12_26_0611145208.jpg

11 ИЮНЯ 2019 (Вторник) 12:26:15

8-9 чэрвеня члены брацтва свяшчэннамучаніка Уладзіміра Хіраска мінскага прыхода іконы Божай Маці "Усіх тужлівых Радасць" здзейснілі пешы паход са сваімі падначаленымі з дзіцячага дома № 5 горада Мінска. Дадзены двухдзённы паход стаў юбілейным, пятым па ліку.

Сёлета здзейсніць падарожжа стала магчымым толькі дзякуючы намаганням турыстычнага клуба "Алеут" пры мінскім прыходзе святой Анастасіі Вузарашальніцы. Клуб узначальвае былы старшыня брацтва Іван Ананчыкаў. Заняткі, падрыхтоўка да паходаў адбываюцца ў часовым будынку прыхода, а таксама на тэрыторыі дзіцячага дома № 5. Удзельнікі клуба не губляюць бадзёры настрой, імкнуцца да ўдасканалення сваіх магчымасцяў, а таксама запрашаюць далучыцца да сваёй дзейнасці.

Суботнім ранкам удзельнікі паходу ў колькасці 11 чалавек накіраваліся на прыпыначны пункт "Інстытут Культуры", з якога ўзялі накірунак у бок горада Стоўбцы. У гэтым годзе сярод удзельнікаў, якім было больш за 13 гадоў, не было ні адной дзяўчыны з-за таго, што маршрут абяцаў быць вельмі складаным. Турысты павінны былі прайсці ў агульнай колькасці каля 40 кіламетраў, не ўлічваючы пераезду.

Да адпраўнай кропкі пешага шляху падарожнікі бавілі час вясёлымі спевамі пад акампанімент гітары і баяна, якія падтрымлівалі з захапленнем пасажыры цягніка. Даехаўшы да прыпыначнага пункту "Сінява", турысты высадзіліся і направіліся ў бок Мікалаеўшчыны. Пераадольваючы даволі складаны шлях праз палі, вёскі, лясы, турысты знаёміліся з мясцовымі жыхарамі, а таксама флорай і фаунай, па магчымасці вывучаючы іх. Адзін з братчыкаў нядаўна прыдбаў сялібу ў адной з вёсак, якая была ўключана ў маршрут. І турысты, карыстаючыся магчымасцю, завіталі да яго ў госці.

Пераадольваючы стомленнасць, што зусім не дзіўна, так як надвор'е выдалася даволі спякотным, падарожнікі ў першы дзень прайшлі 16,8 км. Але адпачываць не было калі, трэба было разбіваць лагер. Вопытныя турысты хутка справіліся з дадзенай задачай. І як узнагароду прынялі дазвол ад дарослых пакупацца ў Нёмане. Акрамя смачнай вячэры, зробленай сваімі рукамі, падлеткаў чакалі спевы пад гітару ля кастра, а таксама малітвы. Нягледзячы на стомленнасць, некаторыя ўсе ж не імкнуліся да адпачынку і вывучалі магчымасць арыентавання па зорках.

Раніцай удзельнікі паходу памаліліся на Літургіі і прычасціліся ў мясцовай царкве ў гонар свяціцеля Мікалая Цудатворца. З вотпустам святара ўсе пабеглі назад у лагер, каб хуценька паабедаць, нарыхтаваць ежу на зваротны шлях і сабраць рэчы. Справіўшыся з пастаўленай задачай, падарожнікі рушылі дамоў. Ісці было, напэўна, яшчэ складаней, чым напярэдадні, таму што сказвалася стомленнасць і быў абмежаваны час раскладам электычак на Мінск. Але, нягледзячы на гэта, хлопцы спыняліся толькі на прыпынкі для перакусаў і каб паласавацца суніцамі, якія трапляліся па дарозе. На зваротным шляху таксама трапляліся лясныя жывёлы, сустрэча з якімі вельмі радавала дзяцей.

Традыцыйна ў электрычцы не сціхалі спевы, якія падтрымлівалі пасажыры. Такім чынам, усе жывыя, здаровыя і вельмі задаволеныя прыйшлі ў дзіцячы дом, з якога і пачалі сваё падарожжа, якое, спадзяюцца братчыкі, будзе мець свой працяг.

/ sobor.by/

(просмотров 2758)