ГЛАВНАЯ
ФОТО
ВИДЕО
АУДИО
НОВОСТИ
ФОРУМПра хрэсны ход у гонар 30-годдзя Сабора беларускіх святых слухайце ў праграме “Святло душы”
| 20 ИЮНЯ 2014 (Пятница) 14:22:02 Сёлета адзначаецца 30-годдзе ўтварэння Сабора беларускіх святых.Брацтва ў гонар віленскіх пакутнікаў Антонія, Іаана і Яўстафія пры мінскім саборы святых апосталаў Пятра і Паўла задалося мэтай адзначыць свята хрэсным ходам з іконай сваіх ахоўнікаў. І вось у вялікодную сядміцу, калі ва ўсіх праваслаўных храмах гучыць магутнае “Хрыстос Уваскрос!”, братчыкі выправіліся ў дарогу.Першы прыпынак на Слонімшчыне, у вёсцы Міжэвічы. Яна абрана не выпадкова: храму Ражаства Прасвятой Багародзіцы споўнілася 150 гадоў. Галоўная святыня царквы - маленькі абраз Смаленскай Божай Маці, які знаходзіцца тут з канца 18 стагоддзя. Пасля трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай у Міжэвічах прыпыніўся 80-ты Смаленскі пяхотны полк. Калі трэба было рухацца далей, коні не магла сысці з месца. У тым пабачылі знак, што Маці Божая жадае, каб Яе ікона засталася ў вёсцы. Нейкі час маленькі абраз знаходзіўся на крыжы сярод Міжэвічаў і ахоўваў паселішча. Больш поўстагоддзя сяляне збіралі грошы на свой храм, які быў пабудаваны ў 1864 годзе. Міжэвіцскія храм і школа - духоўныя цэнтры сяла, паміж якімі цесная сувязь. Гэта адчувалася па той ўвазе, з якой дзеці слухалі братчыкаў Таццяну Матрунчык, Лідзію Кулажанка, паэтэсу Галіну Каржанеўскую, якія расказвалі пра справы брацтва і беларускіх святых. Прывітальным звонам братчыкаў сустрэла вёска Вялікая Кракотка, што ўзбіраецца сваімі дамкамі і садамі да гары, дзе паўстаў манастыр у гонар святых Засімы і Савація. Мясціны гэтыя, на якіх прытуліліся паміж высокіх пагоркаў вёскі Вялікая і Малая Кракоткі, завуць маленькай Швейцарыяй. Ёсць легенда, як даўным-даўно два браты Кракі пасля пажару ў іх вёсцы шукалі месца для новага селішча. Па рацэ Іарданцы, паўнаводнай і шырокай у той час, плылі яны на поўдзень. Старэйшы (Вялікі брат) выбраў для новага селішча ціхую мясціну паміж высокіх узгоркаў, парослых лесам. Малодшы (Малы брат) паплыў далей, але, адплыўшы з вярсту, аблюбаваў месца больш роўнае, якое нагадвала яму яго родныя мясціны. Так і засталіся тут браты Кракі, пабудаваліся. Сюды, у аблюбаваныя імі мясціны, прыехалі жыць іх сваякі. І сталі з той пары вёску, дзе жыў старэйшы брат, называць Вялікая Кракотка, а дзе малодшы - Малая Кракотка. Манастыр названы ў гонар ахоўнікаў пчалярства святых Засімы і Савація - заснавальнікаў Салавецкага манастыра. Пра тое, чаму яны абраны пакравіцелямі пчаляроў, ёсць казанне, як прыляцелі да прастола Гасподняга 77 пчаліных царыц і сталі скардзіцца, што няма ў іх свайго святога ахоўніка. Пашкадаваў іх Гасподзь, а Ілля-прарок нагадаў, што нядаўна скончылася жыццё зямное двух праведнікаў - манахаў Засімы і Савація. І дараваў Гасподзь пачалінаму царству не аднаго, а двух ахоўнікаў. І паляцелі пчолы, услаўляючы Бога і разносячы пчалінаму свету тую радасную звестку.... Што ж да гісторыі манастыра ў Вялікай Кракотцы, то яна пачался з будаўніцтва ў 1884 годдзе вяскоўцамі храма Ражаства Прасвятой Багародзіцы з трывалага і надзейнага “ахоўніка” ў сцюжу і гарачыню – бутавага камення. Пасля Вялікай Айчыннай вайны богаслужэнні ў храме адбываліся вельмі рэдка, што дало падставу ўладам у 1961 годзе яго закрыць. Маёмасць была разрабавана. Першае богаслужэнне ў адноўленым храме адбылося 8 лістапада 1991 года. Тады правячы архіепіскап Навагрудскі і Лідскі Гурый благаславіў іераманахаў са Свята-Успенскай Жыровіцкай абіцелі служыць Літургію ў Вялікай Кракотцы кожную нядзелю. Праз некаторы час тут заснаваўся скіт Жыровіцкай абіцелі. Сёння храм належыць да Свята-Засіма-Саваціеўскага праваслаўнага мужчынскага манастыра і стаў аб’ектам паломніцтва. Брація з вялікай любоўю займалася і працягвае займацца яго рэканструкцыяй. Святынямі манастыра сталі ікона Салавецкіх цудатворцаў Засімы і Савація з часцінкамі іх мошчаў, а таксама ікона Божай Маці “Скорапаслушніца”, напісаная для манастыра на Святой Гары Афон. На развітанне благачынны манастыра айцец Амвросій параіў наведаць святую крынічку, асвечаную ў гонар Іаана Прадцечы ў сасновым бары на беразе некалі малой ракі (а зараз ручая) Іарданкі. На пачатку ХХ стагоддзя і амаль да яго канца на беразе Іарданкі стаяла каменная каплічка з іконай Іаана Прадцечы. Тут калісьці масава прымалі Святое Хрышчэнне нашы землякі-язычнікі. Лекавыя ўласцівасці гэтай крынічнай вады вядомы здаўна. І зараз таксама ёсць ім пацвярджэнне: вада дапамагае пры захворваннях вачэй тым, хто малітоўна яе ўжывае. Слухайце праграму “Святло душы” 21 чэрвеня ў 8.30 на Першым нацыянальным канале Беларускага радыё. Паўтор у той жа дзень на канале “Культура” ў 21.30. / sobor.by/ (просмотров 5804) |
Новости разделов:
|
|||||
|
© www.sobor.by 2004-2016. |
|||||