Стрэчанне – сустрэча Новага і Старога Запавета
15 ФЕВРАЛЯ 2013 (Пятница) 14:50:42 Сёння мы святкуем свята Стрэчання Гасподняга. Стрэчанне – гэта сустрэча, мы святкуем сустрэчу Старога і Новага Запавету, калі Гасподзь быў прынесяны ва Іерусалімскі храм. Існуе рознае разуменне гэтага свята. Некаторыя людзі, не ведаючыя сэнсу гэтага святога дня, чапляюцца да слова “стрэчанне” і ім здаецца, што гэта сустрэча вясны з зімой ці яшчэ нешта іншае. Але такое тлумачэнне мае паганскае паходжанне, паганскае разуменне свету.Для нас гэта свята мае глыбокі сэнс, не такі паверхнасны, як здаецца. Сапраўды свята святкуецца тады, калі заканчваецца зіма і пачынаецца вясна, але гэта проста супадзенне. Свята гэтае адбываецца на саракавы дзень пасля нараджэння Хрыстовага, бо Хрыстос мінавіты ў гэты дзень быў прынесяны ў Царкву. У іудэяў быў такі звычай: свайго первенца прысвячаць Богу. І вось з аднаго боку бацькі – Дзева Марыя і Іосіф праведны, які захоўваў дзявоцтва Багародзіцы, прынеслі немаўлятка Іісуса ў Царкву. Гэта быў як бы Новы Запавет, а Стары Запавет - гэта быў старац Семіён. Старац Семіён быў адным з сямідзесяці перакладчыкаў Свяшчэннага Пісання з яўрэйскай на грэцкую мову. Калі ён перакладаў такія словы : “вось Дзева ва ўлонні прыіме і нарадзіць Сына і будзе дадзена імя Яму Эмануіл, што азначае “з намі Бог” ”. Перакладаючы гэтыя словы, ён пачаў сумнявацца: “ ці ж можна такое, ці ж можа Дзева нарадзіць?” І ён хацеў замяніць слова “дзева” словам “маладая жанчына”, але Бог яму адкрыў, што гэта будзе мінавіта Дзева, і ён не памрэ да той пары, пакуль не убачыць здзясненне гэтага прароцтва. І вось прайшло трыста гадоў. Ў той дзень Семіён быў у Іерусалімскім храме. І ў гэты момант прынеслі немаўля Іісуса і ён духам зразумей, што гэта мінавіта тое немаўля, якое так доўга чакаў народ Ізраільскі. Узяўшы Яго на свае рукі ён сказаў: “ Цяпер адпускаешь слугу Твайго, Уладыка, па абяцанню Твайму з мірам, бо бачыў я збаўленне Тваё перад абліччам усіх народаў, святло для прасвятлення пагнцаў і славу людзей Тваіх Ізраіля”. Вось гэтыя словы мы кожны дзень на вячэрнім набаженстве прамаўляем, мінавіта узгадваючы гэты момант з Евангельскай гісторыіі. І для нас гэта вельмі важнае свята , бо гэта яшчэ адна ступенька нашага збаўлення. Хрыстос нарадзіўся, Хрыстос быў прысвечаны Богу, Ён пачаў сваё жыцце як звычайны чалавек ва іудэйскім народзе. Пасля гэтага Хрыстос рос, станавіўся дарослым чалавекам, для таго, каб паказаць нам, што Ён сапраўды ўцелесніўся і сапраўды Богачалавек, Які прапаведуе Евангеліе ва ўсім свеце. Айцец Яўгеній Грамыка, клірык Свята-Духава Кафедральнага сабора г. Мінска. / sobor.by/ (просмотров 4416) |
Новости разделов: