| | 14 ДЕКАБРЯ 2015 (Понедельник) 14:19:10 Вясковы святар неверагоднага лёсу, які некалі ўцёк са сталінскага лагера і аднавіў некалькі цэркваў, пайшоў з жыцця 13 снежня ў сваім доме ў вёсцы Пачапава, паведамляе intex-press.by.
Слухайце перадачу "Святло душы" з Георгіем Сапуном >>>
Апошняе паўстагоддзе пратаіерэй Георгій служыў у вёсцы Пачапава Баранавіцкага раёна, дзе меў хату, у якой і памёр.
На часы маладосці святара прыпала шмат выпрабаванняў — ён нарадзіўся ў 1924 г. у Дорах на Валожыншчыне ў сям'і святара.
Айцец Георгій спачатку зведаў жахі вайны, а потым аказаўся ў высылцы за тое, што сам быў сынам святара.
"Некалі было ва мне трохі духу — шчырасці нашай беларускай, — казаў святар журналістам "Нашай Нівы" ў маі, — але трачуся ўжо, жыццё праходзіць. І цяпер гляджу я на вас, юных, ды па-добраму зайздрошчу, бо вы самае галоўнае маеце — маладосць і магчымасці.
Калі я маладым быў, то бачыў толькі пакуты і смерць: вайну, катаргу, галодныя пасляваенныя гады, бязбожнікаў-камуністаў".
Тады Георгій змог уцячы з катаргі, вярнуўся ў родныя мясціны і заняўся аднаўленнем храмаў у Сваротве, Ятве і Пачапаве, якія ў вайну зруйнавалі партызаны.
У тым ліку айцец Георгій з усяго свету збіраў грошы на аднаўленне ўнікальнай трохкутнай Свята-Траецкай царквы ў Сваротве.
Айцец быў шчырым, добрым чалавекам, што пражыў доўгае ды цяжкае жыццё. За парадай да а. Георгія Сапуна звярталіся жыхары Пачапава і ўсіх навакольных вёсак.
Але апошнім часам ён жаліўся, што ўсё менш у свеце застаецца дабрыні ды любові.
"Неяк так выходзіць, што людзі хочуць жыць у міры і згодзе, а ўсё ваююць адзін з адным. Маральнасць — яна сёння хворая. Людзі няшчырыя ў сваіх дзеяннях, веры. Скалечылі мову, Богам пачалі прыкрывацца для ажыццяўлення сваіх задумаў… Гэтая няшчырасць і вядзе нас да згубы. Дарэчы, ужо шмат часу я назіраю, як штогод нараджаецца менш, чым памірае. Такія часы надышлі — толькі адпяваю, амаль не хрышчу", — казаў айцец Георгій.
"Каб жыццё годна пражыць, трэба мець выхаванне, цярпенне і мужнасць. І Бога мець у сэрцы. А Бог — гэта любоў. А то многія з гэтым пачуццём разабрацца не могуць, нікога не любяць, а наракаюць на лёс. Важна, каб любоў нас не пакідала і была шчырай. Тады і чалавек шчаслівым будзе", — зазначаў ён.
Арцём Гарбацэвіч, nn.by.
Апошні фотаздымак - фота ў хаце святара, дзе ён разам са сваёй жонкай Ганначкай, з якой пражыў у шлюбе больш за 60 гадоў.
/ sobor.by/
(просмотров 3019) |
ГЛАВНАЯ
ФОТО
ВИДЕО
АУДИО
НОВОСТИ
ФОРУМ
